PEMBAGIAN
QAZF
Qadzf’ terbagi kepada dua jenis:
1. ‘Qadzf’ yang pelakunya dikenai hukum
‘Hadd’ (hukuman yang telah ditetapkan ukurannya berdasarkan al-Qur’an atau
hadits)
2,‘Qadzf’ yang pelakunya dikenai sanksi
‘Ta’zir’.hukuman yang dijatuhkanberdasarkan kebijakan penguasa pemerintahan
Islam).
Bentuk ‘Qadzf’ yang pelakunya (Qadzif)
dikenai hukuman ‘Hadd’ adalah menuduh seorang Muhshon (yang sudah menikah)
melakukan zina,menafikan nasabnya atau menuduhnya melakukan liwath.Sedangkan
bentuk ‘Qadzf’ yang pelakunya dikenai sanksi ‘Ta’zir’ adalah menuduh secara
tidak terang-terangan terkait dengan hal-hal di atas atau menuduh dengan
selainitu.
C.Rukun-rukun Kesalahan Qazf
Sebagaimana yang telah disebutkan di atas
bahawa qazf ialah melemparkan tuduhan zina kepada orang yang baik-baik dan suci
atau menafikan dia daripada keturunannya. Maka dengan pergertian itu bolelah
dirumuskan bahawa rukun-rukun bagi kesalahan qazf sehingga persalahnya
dikenakan hukuman had itu ada tiga :
1.Menuduh
zina atau menafikan keturunan.
2. Syarat-syarat yang membuat tuduhan dan yang dilemparkan tuduhan.
3. Adanya qasad (niat sengaja)
2. Syarat-syarat yang membuat tuduhan dan yang dilemparkan tuduhan.
3. Adanya qasad (niat sengaja)
Rukun Pertama
Melemparkan
tuduhan zina atau menafikan keturunan. Apabila seorang itu menuduh seorang lain
berbuat zina sedangkan yang menuduh itu tidak dapat membuktikan tuduhannya maka
orang yang meuduh itu boleh dikenakan hukuman had qazf. Melemparkan tuduhan
zina itu terkadang-kadang menafikan nasab sekali dan terkadang-kadang tidak.
Misalnya seorang itu dipanggil “wahai anak zina” dengan panggilan itu bererti
dia telah dinafikan nasabnya dan ibunya telah dilemparkan tuduhan zina. Tetapi
kalau seorang itu dipanggil “wahai orang yang berzina” bermakna orang itu hanya
dilemparkan tuduhan zina.
Adapun
jika tuduhan itu bukan tuduhan zina dan menafikan keturunan maka tidak
dikenakan had seperti melemparkan tuduhan kepada seorang melakukan kekufuran,
makan rasuah, pengkianat, minum arak dan sebagainya maka yang membuat tuduhan
tak berasas itu boleh dikenakan hukuman takzir. Begitu juga kalau tuduhan
berbuat zina dan menafikan nasab itu tidak mencukupi syarat-syarat had maka
dikenakan hukuman takzir. Maka kalau melemparkan tuduhan tidak berasas dengan
tuduhan liwat, menurut jumhur ulama adalah sama seperti melemparkan tuduhan zina
kerana mereka menganggap liwat itu seperti zina dan yang melakukan liwat adalah
berzina sama ada yang melakukan atau yang dilakukan liwat itu lelaki atau
perempuan. Imam Abu Hanifah mempunyai pandangan yang berbeda yaitu orang yang
melemparkan tuduhan yang tidak berasas dengan tuduhan liwat itu tidak dikenakan
hukuman had bahkan dikenakan hukuman takzir kerana beliau menerima perbuatan
liwat itu sebagai zina.
Jikalau
seseorang itu menuduh dengan suatu yang tidak maksiat umpamanya seorang itu
dikatakan sebagai gila, mandul, pekak, mati pucuk dan sebagainya maka yang
menuduh itu boleh dihukum dengan takzir walaupun tuduhan yang dilemparkan itu
memang betul dan tepat. Ini ialah kerana tuduhan-tuduhan itu dilemparkan
semata-mata untuk menyakitkan hati dan menjatuhkan martabat yang di tuduh.
Rukun
Kedua
Orang
yang melemparkan tuduhan dan orang yang dilemparkan tuduhan zina ke atasnya :
Ada beberapa syarat yang tertentu yang mesti dipatuhi sebelum hukuman had qazf
itu dilaksanakan kepada pesalah-pesalahnya.Syarat-syarat itu ada yang mengenai
orang yang menuduh dan setengahnya berhubung dengan orang yang dilemparkan
tuduhan .
Syarat-syarat
orang yang melemparkan tuduhan tak berasas :
1,2,3
– Baligh berakal dan dengan kerelaan sendiri. Ini bererti sekiranya orang yang
membuat tuduhan itu kanak-kanak yang belum baligh atau orang yang gila atau pun
dipaksa maka tidak wajib had ke atas mereka.
Rukun yang ketiga
Sengaja
atau qasad melakukan jenayah : Yang dimaksudkan dengan sengaja ialah umpamanya
seorang yang membuat tuduhan tak berasas tentang zina atau menafikan nasabnya
itu dalam keadaan dia mengetahui tuduhan yang dilemparkan itu adalah tidak
betul dan yang dikatakan dia mengetahui tuduhan itu tidak betul ialah kerana
dia tidak dapat membuktikan yang tuduhannya itu betul oleh sebab dakwaan
seseorang yang mengatakan bahawa tuduhan zina yang dilemparkan itu benar, tidak
boleh diterima terus, kerana sebelum seorang itu membuat tuduhan maka
diwajibkan ke atasnya menyediakan bukti yang menyokong tuduhannya.
Selain daripada syarat-syarat di atas ada dua syarat bagi membolehkan hukuman had itu dijalankan kepada qazif.
Selain daripada syarat-syarat di atas ada dua syarat bagi membolehkan hukuman had itu dijalankan kepada qazif.
D.Bukti-Bukti Yang Membenarkan Kesalahan
Qazf
Kesalahan
qazf dapat dibenarkan sama ada dengan kesaksian pengakuan dan sumpah.
1.
Kesaksian (Syahadah) : Untuk membuktikan kesalahan qazf kepada qazif (orang
yang membuat tuduhan palsu zina) ialah dengan disaksikan oleh saksi yang
mempunyai syarat seperti dalam saksi-saksi zina iaitu saksi mestilah seorang
Islam, baligh, berakal, adil, dapat bertutur, dapat mengingatkan dan tidak ada
hubungan keluarga. Begitulah juga saksi-saksi mesti terdiri orang lelaki
walaupun setengah ulama mengatakan saksi itu terdiri dari seorang lelaki dan
dua orang perempuan adalah memadai.
Bilangan
saksi itu sebanyak dua orang lelaki adalah mencukupi untuk membenarkan
kesalahan qazf kepada qazif. Akan tetapi untuk menafikan tuduhan qazf maka
orang yang didakwa membuat tuduhan palsu zina itu hendaklah mematuhi salah satu
daripada berikut :
i.
Menafikan dakwaan kesalahan qazf dengan membawa saksi-saksi seberapa banyak sesuai
ketentuan yakni 4 orang.
ii.
Menegaskan bahwa orang yang dilemparkan tuduhan yang tidak berasas itu mengakui
kebenaran tuduhannya, untuk membela dirinya ini memadai dengan membawa dua
saksi lelaki atau seorang lelaki dan seorang peremuan.
iii.
mengaku membuat kesalahan qazf dan dalam keadaan ini dia mesti membuktikan kebenaran
tuduhan zina yang dilemparkan kepada seorang yaitu dengan membawa saksi
sebanyak empat orang yang benar-benar menyaksikan orang yang dilemparkan
tuduhan zina itu memang melakukan zina.
2.
Pengakuan atau ikrar : Pembenaran kesalahan qazf dengan adanya pengakuan sendiri
orang yang membuat tuduhan tak berasas
kepada seorang berbuat zina, dengan sekali pengakuan dalam majlis kehakiman
sudah memadai. Jika pengakuan membuat tuduhan itu tidak di majlis qada’ maka
menurut Abu Hanifah harus disaksikan pengakuan itu.
3.
Dengan sumpah : Mengikuti Imam Syafie kesalahan qazf boleh dibenarkan melalui
sumpah, jika pihak yang dilemparkan tuduhan itu tidak mempunyai bukti lain maka
dia meminta tolong orang yang melemparkan tuduhan itu bersumpah bahawa dia
tidak membuat tuduhan kalau dia tidak mau bersumpah begitu maka benarlah
kesalahan qazf . Begitu juga Imam Syafie berpendapat bahawa seandainya orang
yang melemparkan tuduhan itu tidak mempunyai keterangan yang mengesahkan
tuduhannya maka dia boleh meminta kepada yang dilemparkan tuduhan bersumpah
bahawa dia bersih daripada zina. Jika dia tidak mahu bersumpah maka tuduhan
zina yang dibuatnya dianggap betul jadi yang membuat tuduhan itu terlepas
daripada hukumanhad.
Berbeda dengan Imam Malik dan Ahmad berpendapat kesalahan qazf tidak boleh disbenarkan dengan bersumpah. Begitupun orang yang membuat tuduhan atau orang yang dilemparkan tuduhan.
Berbeda dengan Imam Malik dan Ahmad berpendapat kesalahan qazf tidak boleh disbenarkan dengan bersumpah. Begitupun orang yang membuat tuduhan atau orang yang dilemparkan tuduhan.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar